پدافند در مفهوم کلی، دفع، خنثی کردن و يا کاهش تاثيرات اقدامات آفندی دشمن و ممانعت از دستيابی به اهداف خودی است. پدافند به دو بخش تقسيم می‌شود: 1) پدافند عامل 2) پدافند غيرعامل.

  پدافند عامل (Active Defense) :

  پدافند عامل عبارت از رويارويی و مقابله مستقيم با دشمن و به کارگيری جنگ افزارهای مناسب و موجود به منظور دفع حمله و خنثی کردن اقدامات آفندی دشمن می‌باشد . 

  پدافند غيرعامل (Possive Defense) :

  به مجموعه اقداماتی اطلاق ميگردد که مستلزم به کارگيری جنگ افزار نبوده و با اجرای آن می توان از وارد شدن خسارات مالی به تجهيزات و تأسيسات حياتی و حساس نظامی و غيرنظامی و تلفات انسانی جلوگيری نموده و يا ميزان اين خسارات و تلفات را به حداقل ممکن کاهش داد.

  مجمع تشخيص مصلحت نظام پدافند غيرعامل را اين گونه تعريف می کند :

  مجموعه اقدامات غير مسلحانه ای که موجب افزايش بازدارندگی، کاهش آسيب پذيری، تداوم فعاليت های ضروری، ارتقای پايداری ملّی و تسهيل مديريت بحران در مقابل تهديدها و اقدامات نظامی دشمن می شود را پدافند غيرعامل می گويند.