1)کاهش قابليت و توانايی سامانه ‌ های شناسايی، هدف يابی و دقت هدف ‌ گيری تسليحات آفندی دشمن.

  2)تقليل آسيب ‌ پذيری و کاهش خسارات و صدمات تأسيسات، تجهيزات و نيروی انسانی مراکز حياتی، حساس و مهم نظامی و غيرنظامی کشور در برابر تهديدات و حملات دشمن،وبلاهای غير طبيعی.

  3)حفظ سرمايه ‌ های کلان ملی کشور.

  4)حفظ توان خودی جهت ادامه فعاليت ‌ ها و تداوم عمليات توليد و خدمات رسانی.

  5)سلب آزادی و ابتکار عمل از دشمن و ايجاد شرايط سخت و دشوار برای وی در صحنه عمليّات.

  6)صرفه ‌ جويی در هزينه ‌ های تسليحاتی و نيروی انسانی.

  7)افزايش آستانه مقاومت مردمی و قوای خودی در برابر تهاجمات دشمن و بلاهای غير طبيعی.

  8)تحميل هزينه بيشتر به دشمن از طريق وادار نمودن وی به تلف نمودن منابع محدود خود بر روی اهداف کاذب و فريبنده و سلب اصل صرفه جويی قوا از وی.

  9)بالا بردن توان دفاعی کشور.

  10)توزيع ثروت، جمعيّت و سرمايه ‌ های ملّی در کل فضای سرزمينی کشور از طريق اعمال سياست تمرکززدايی، آمايش سرزمينی و پراکندگی زيرساختهای کليدی و مراکز حياتی، حساس و مهم توليدی محصولات کليدی (نيروگاهی، پالايشگاهی، صنعتی، نظامی، غذايی، آبرسانی،بهداشتی و ...)

  11)ايجاد آمادگی ‌ های لازم مقابله با دشمن در شرايط تهديدات نامتقارن.

12)حفظ تماميّت ارضی، امنيّت ملّی و استقلال کشور .